Timo
Kuilder.

“Het werk dat ik voor De Poster Scouts heb gemaakt, is een abstracte compositie. Je ziet vormen die over elkaar heen vallen en achter elkaar langslopen. Bijna alsof ze met elkaar verweven zijn. Ik denk dat er een bepaald soort beweging en spanning in zit. Al mijn werk komt voort uit nieuwsgierigheid. Ik observeer van alles om me heen en de simpele vormen die ik zie, gebruik ik om iets nieuws te vertellen.”

Penseel versus iPad

“In mijn illustratieve werk breng ik dingen terug tot de kern. Ik werk voornamelijk met outlines en neig vaak naar zwart-wit. Soms figuratief met karakters die een verhaal vertellen. Soms meer conceptueel. Sinds ik ook schilder, is mijn werk nóg abstracter geworden. Schilderen is nog een zoektocht voor me. Ik probeer veel verschillende technieken uit zoals oliepastel, acryl, gouache en olieverf. Het is leuk om nieuwe dingen te leren, te experimenteren. Ik vind het ook interessant om te zien dat het schilderen mijn digitale werk beïnvloedt, want ik teken veel op de iPad. Als ik schilder, gebruik ik veel kleur om een samenspel van organische en geometrische vormen te creëren. Ook textuur en handgeschreven tekst spelen een rol in mijn schilderwerk. En dus ook steeds meer in mijn digitale werk, dat ik niet teveel ‘computer’ wil laten aanvoelen.”

Zelf doen & samen doen

“Ik heb Communication & Multimedia Design gestudeerd in Breda. Een brede opleiding, waarvoor ik interactieve installaties maakte, sound design deed maar ook een film literacy cursus volgde. Ik vond het tof dat ik alles een beetje kon aanraken en ontdekken. Ik probeer nog steeds veel zelf te doen. Maar het zou misschien beter zijn als ik af en toe wat eerder de hulp van anderen inschakel. Soms doe ik dat wel hoor, zoals voor het boek Until One Sunday We Didn’t, over mijn vader die bipolair is. Ik heb het volledig zelf ontworpen en gepubliceerd, en mijn goede vriendin Yasmin Dikkeboom heeft me geholpen met de teksten. Het was een leuke oefening om kleine stukjes te schrijven en die te vertalen naar een verhaal. Soms kwam de tekening eerst, soms de tekst.”

Verdwijnpunten zijn saai

“Mijn eerste illustratieklusje was in 2015. Daarvoor deed ik voornamelijk grafisch ontwerp. Ik tekende altijd veel als kind, maar dat heeft ook lang weer op pauze gestaan. Vooral op de middelbare school ging het alleen maar over perspectief tekenen met verdwijnpunten enzo, extreem saai. Dat haalde voor mij al het plezier eruit. Gelukkig heb ik dat weer teruggevonden!”

Laat de aarde met rust

“Als ik een kunstwerk de ruimte in zou mogen sturen zodat aliens het kunnen zien, dan kies ik iets van Rothko. Ik hoop dat de aliens er niets van snappen en de aarde dan maar met rust laten. Dichterbij huis is mijn ambitie om binnenkort met een galerie te gaan praten om een soloshow op poten te zetten. Ik wil graag een expositie organiseren gebaseerd op het boek over mijn vader en daarbij elf schilderijen maken.”